Velo versus UP

Velomobiel Quest XS en VW UP

Pak me bloggie maar weer eens op.
Vorige jaar mee begonnen.
Gestopt.
Weer eens een andere blog gemaakt.
Nu toch maar weer bij mijn eerste blog teruggekomen.

Sinds enkele maanden ben ik de trotse bezitter van een Velomobiel Quest XS en VW UP.

De Velomobiel Quest XS
Een gele. Valt lekker op en ja, BANAAN!!
Als fietser en werkend in de polder, Zeewolde
wil je wel eens met de fiets naar het werk.
In de polder kennen we WIND. Das nou net iets waar ik
niet zoveel van hou. Zeker niet als je ertegen in moet fietsen.
In de Quest gaat dat vele malen beter
Relaxed door de polder op weg naar Zeewolde.
Uit de auto, fietsend met die polder-wind door mijn "weelderige" haar. Als een cabrio met trapas.

Tijdens deze ritjes zie je nog wel eens iets of je gedachten komen ergens waar ze nie kunnen komen tijdens een ritje in de Volkswagen Up.
Das die kleine witte achter de Quest. Beide zijn ze even oud of jong. Ze vullen elkaar goed aan.
Ze doen hun werk naar bijzondere tevredenheid. Zekers als je weet dat ik erg gecharmeerd was van
auto's. Auto's uit de premium klasse; Audi, Mercedes en snelle Renault clio's.
Zo ben ik nu best wel tevreden met mijn illustere duo.

de onbekende fietser

Goede morgen dacht ik vanochtend. Gaan es lekker fietsen vandaag.
Gisteren zou ik de mtb in okė toestand laten maken, schijfrem liep wat aan, nog steeds want de troep moet uit elkaar. De technische details laat ik maar zitten. Het is geen fietstechniek-les vandaag. Laten we het gezellig houden. Dus dat we vandaag met de mtb op pad gingen was al beslist. Anders had ik hem wil bij de bikeshop achter kunnen laten. In mijn ogen was het weer ook niet goedgekeurd om met de witte Trek Madone te gaan rijden. Afijn dus de mtb. Even door de gordijnen gluren zag het er nogal koud winderig uit. Even uitstellen, toch de stoute mtb-schoenen aangedaan en trappen maar. Snel richting de routes Lage Vuursche of Soest.
Bij de dierentuin Amersfoort fietsen we het bos in. Ik word achtervolgt. Dat is normaal. Trees, mijn vrouw,fietst meestal achter me maar vandaag hebben we gezelschap. We worden gevolgd door een man. Wat heb ik nou aan me fiets hangen, een man! Onnodig links of rechts bospadjes induiken, fietsend dan wel. Afschudden, kwijtraken in het zadel. Missie mislukt. Nog maar eens de goochel- of truccendoos openen. We kiezen voor de technische doos. Remblokken lopen aan. We stoppen gelijk buigen we ons over de fiets zoekend naar het euvel. De onbekende fietser stopt eveneens, zet zijn zonnebril af en vraagt, of hij met ons mee mag fietsen. Oh, dat was het, nou dat mocht de onbekende fietser wel. Zo gingen we gedrieën richting de route.
Aardige achtervolgde dat wel we hebben lekker fietsend de middag doorgebracht. Mag wel zeggen dat de onbekende fietser best zijn mannetje stond op de mtb-route Lage Vuursche.
Bij Nieuwland (Amersfoort) scheidden onze wegen zich weer.

En de onbekende fietser is onbekend gebleven.

Dit is mijn blog

Zo maar dan.......
Een plekje waar ik de plussen en de minnen van me af kan schrijven. Nou laten we het maar bij de plussen houden. Das leuker. Dat daar ook minnen bij komen kijken zijn bijzaken waar we niet omheen kunnen. Ze horen erbij zoals Bassie bij Adriaan hoort of Wipneus bij Pim, Asterix bij Obelix en Mc bij Donalds.

Het begin staat. Nu kunnen we beginnen. Wachten op een gebeurtenis op iets waar ik iets over wil vertellen waar ik iets over kwijt wil. Helaas dat was niets vandaag.